-- Sponsorlu Bağlantılar --
Osmanlı devleti birçok konuda ileri seviyeye ulaştığı gibi musikide de çok önemli bir dereceye gelmeyi başarmıştır. Devlet musikiyi sadece çalgıdan ibaret görmeyip, çalgısız müziğe de son derece önem vermiştir. Osmanlı Müziği’nin nesilden nesille aktarımı, beş değişik mekânda yapılmıştır. Bunlar, Mehterhane, Mevlevîhane, Enderun, Müzik Esnafı Loncaları ve Özel Meşkhaneler’dir. Buralar, müziğin toplum içerisinde sevilip tanınmasını sağladığı gibi temel icra ve eğitim kurumu şeklinde hizmet vermişlerdir.
1- Mehterhane: Bu müzik türünün kökenleri ta Hunlar dönemine kadar uzanabilmektedir. Fatih Sultan Mehmet döneminden sonra da bu ismi almıştır. Osmanlı savaş stratejilerinin en önemlilerinden birisi olan bu müzikte asıl amaç, çok uzaklardan gittikçe yaklaşan bu ürkütücü sesle düşmanın moralini bozup onda savaşacak bir güç bırakmamaktı. Müzik açısından mehterin en büyük özelliği, önce nefesli çalgıların ardından bütün takımın yumuşak ve gümbürtülü kısımlarla nöbet usulü yer verilen ve adına karabatak denilen tekniktir.
2- Mevlihane: Mevlevihaneler, Mevlana’nın oğlu Sultan Veled tarafından kurulmuştur. Mevlana'nın tasavvuf fikirleriyle şeklini alıp sistematik bir hal almıştır. Mevlevilik, Türkçe, Arapça, Farsça, hat, tezhip, semâ meşki gibi derslerinin verilmesinin yanında ciddi müzik eğitiminin de verildiği bir kurumdur.
Bu kurum, Osmanlı Musikisi’nin gelişip büyümesinde ciddi anlamda bir ocak görevini yerine getirmiştir. Ayrıca mevlevihanelerin Balkanlar’da ve Orta Doğu’da açılması Osmanlı Musikisi’nin bu coğrafyalarda tanınmasında etkisi olmuştur.
3- Enderun: Enderun Müzik Mektebi hem çok kaliteli, Osmanlı Müzisyenleri’nin yetiştiği mektep, hem de onların burada ders verdiği bir mekândı. 2. Mahmut tarafından Enderun u Hümayunla birlikte kapatıldı.
4- Özel Meşkhaneler: Osmanlı imparatorluğunda, müzik hocaları evlerden saraya kadar çeşitli yerlerde ders verirlerdi. Hem erkek, hem de kız çocukları için Enderun’da müzik eğitimi verilirdi.
5- Müzik Esnafı Loncaları: Saraya, camiye ve tekkeye bağlı olmayan; ama halka müzik dinleten müzisyenler, Lonca Teşkilatı’na bağlanmışlardı. Bu ekolde üstat, çırağa mesleğini öğretir ve onu yetiştirirdi. Bunların işi asla sadece müzik değildi. Asıl işleri her zaman farklı meslekler olmuştur. Bunu adeta ek iş olarak yapmışlardır.
-- Sponsorlu Bağlantılar --
0 yorum:
Yorum Gönder