-- Sponsorlu Bağlantılar --
Ney; Fırat ve Dicle nehirleri arasında bulunan bölgede, diğer bir adıyla Mezopotamya'da yaşamış olan Sümerler tarafından, M.Ö. 3000 yıllarında kullanıldığı tahmin edilen nefesli bir çalgıdır. Ney, Sümer dilinde "Ni" olarak isimlendirilmiş olup Sümer toplumunda çok saygın bir yere sahiptir. Mezopotamya'dan Aysa ve Orta Anadolu kavimlerine geçen Ney, Türklerin İslamiyeti kabul etmesi ile birlikte Türk Kültüründe yerini almıştır. Türkler eğlence ve diğer müzikli toplantılarında bu sazı benimseyip kullanmışlardır.Üflemeli bir çalgı olan Ney'e ait elimizdeki en eski bulgular MÖ 2800-3000 yıllarına ait olduğu düşünülen, Sümerlere ait kazılarda bulunan Ney ve Ney çalanları simgeleyen kabartma heykeller (Rölyef), bugün Amerika’da Phledelphia Üniversitesi Müzesi'nde sergilenmektedir. Ney'in Sümer toplumunda dinsel törenlerde kullanıldığı sanılmaktadır. Ayrıca 3000-3500 yıl önce Mısır'da Ney'e benzeyen bir çalgının icra edildiği bilinmektedir. Yapılan kazılarda mumyaların yanında Ney'e benzeyen müzik aletleri bulunmuştur.
Türk Tasavvuf Düşüncesi'nde önemli bir yere sahip olan Ney, Hz. Mevlânâ'nın felsefesinde “insan-ı kâmil” in (yani olgunlaşmış insanın) sembolü olmuş ve aşkı tarif etmektedir. Mevlevilikte Ney, insanlara ilahi sırlar fısıldayan bir dosttur. Bu nedenle Ney, Mevleviler tarafından kutsanarak "Nây-ı Şerîf ” diye anılmıştır.
Teknik olarak Ney, dokuz boğumdan ve biri arkada olmak üzere yedi delikten oluşmaktadır. İnsan gırtlağının da dokuz boğumdan oluşması nedeni Ney sesinin, insan sesine en yakın ses olduğu söylenmektedir.
-- Sponsorlu Bağlantılar --
0 yorum:
Yorum Gönder